BOGUSŁAW MARIA PIASECKI - dla przyjaciół „WARKOCZYK”, artystycznie ekscentryczny, z dużym poczuciem humoru i promieniujący niebywałą radością życia zarówno swoją osobą jak i przez swoją kolorową twórczość.
Urodził się w 1958 roku. Jest absolwentem Liceum Sztuk Plastycznych i Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Łodzi (obecnie Akademia Sztuk Pięknych).
W 1985 roku uzyskał dyplom z projektowania biżuterii i malarstwa. Zajmuje się szeroko pojętą sztuką, często prezentowaną w interdyscyplinarnym warsztacie. Brał udział w wielu akcjach plastycznych plenerach malarskich i wystawach sztuki, m.in. był uczestnikiem współtwórcą Międzynarodowej Kolekcji Sztuki Końca Wieku - Translacje 1995-2000. Jego prace znajdują się w zbiorach w kraju i za granicą.
Z twórczością Bogusława Piaseckiego można zapoznać się na stronie www:
Bogusław Maria Piasecki maluje świat, który widzi wokół siebie, zanim przeniesie widok na płótno skupiając to co widzi na soczewce swojej wrażliwości. Do każdego z tematów używa innego filtra. Pejzaże maluje z pokorą do stwórcy, oddając jak najpełniej uroki przyrody: kompozycja, perspektywa, światło, kolor, faktura – wszystko w znakomity sposób przekazuje nastrój i charakter krajobrazu. Artysta niezaprzeczalnie jest kolorystą, ze znakomitym skutkiem korzystając z doświadczeń polskich kolorystów kształtuje formę kolorem, światło przedstawia ciepłymi barwami, a cienie chłodnymi odcieniami. Odwaga w używaniu kolorów jest zdecydowanie większa w jego malarstwie figuratywnym. Obrazy figuratywne Bogusława Marii Piaseckiego są jak kartki z pamiętnika. Na płótnach często widzimy autoportrety artysty często w otoczeniu pięknych kobiet. Nagie postaci w pięknych okolicznościach przyrody przynoszą na myśl rajskie ogrody rozkoszy. Elementy współczesnej rzeczywistości, rozpoznawalne twarze, zwierzęta, miejsca mieszają się z sennymi wyobrażeniami lub marzeniami.
Ludzkie emocje i seksualność widoczne są w warstwie przedstawiającej obrazu. Bogactwo doznań zmysłowych niesionych przez kolor i sugestywną fakturę ekspresyjnych pociągnięć pędzla można podziwiać w warstwie użytych środków artystycznych. Ekspresja widoczna jest nie tylko w kolorystyce barw czystych i często ze sobą kontrastujących ale także w sposobie traktowania płaszczyzny i kształtów. Postacie są rozpoznawalne ale przerysowane, nieco karykaturalne, czy też może raczej bardzo wyraziste…
Piasecki jako pejzażysta jest najbliższy realizmowi, malując opowieści o ludziach jest przedstawicielem realizmu magicznego, a bawiąc się kolorem, kształtem i fakturą abstrakcjonistą. Zawsze kolorystą.
Parafrazując formułę Horacego, który uważał, że poeta jest jak pszczoła zbierająca nektar z różnych kwiatów i przetwarzająca go na własny, niepowtarzalny miód; można powiedzieć, że Piasecki jako malarz jest pszczołą, której miód powstał z wyjątkowo kolorowych kwiatów.
Joanna Hrk
dr sztuki
Mikołowskie odciski
daleko, blisko, blisko, daleko
bardzo blisko, coraz bliżej
znów dalej i wciąż dalej
jednak wychodzę przeznaczeniu naprzeciw
na twoją drogę - radosną obietnicę
padam wstaję znów lezę i leżę
niczym rozmoknięty śnieg wśród liści
leżę i wciąż zależę od kaprysu chwili
czekając niecierpliwie na swe spełnienie
teraz, później, za chwilę, może już
tak prawie zreperowany i cały
to znów porozkładany na cząstki
wstaję idę dalej przed siebie
odtworzony i zbudowany na nowo
niosę na ręku pogniecioną instrukcję
małego majsterkowicza szczęścia
Bogusław Maria Piasecki
październik 2012